بررسی ارتباط نمره هوش هیجانی با اطلاعات دموگرافیک دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: هوش هیجانی از طریق مدیریت مؤثر و استفاده از هیجان ها در انگیزش و برقراری ارتباط مؤثر، در تمامی ابعاد زندگی فردی نقش دارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط نمره هوش هیجانی با اطلاعات دموگرافیک دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. روش: این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود که به صورت مقطعی در سال 1392 در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در ترم اول مقطع کارشناسی پرستاری جامعه این پژوهش بودند که 69 دانشجو به روش آسان از آن جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها به روش خودگزارشی و با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. پرسشنامه شامل دو بخش مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه 41 گویه ای تجدیدنظر شده هوش هیجانی شاته به زبان فارسی در مقیاس 5 قسمتی لیکرت بود. روایی پرسشنامه به صورت هم زمان و پایایی آن از طریق محاسبه ضریب همبستگی بین دو آزمون (75/0=r) و همبستگی درونی سؤالات آزمون (89/0=) در مطالعه بشارت (2007) تأمین شده است. داده های 69 پرسشنامه با استفاده از نرم افزار spss v.16 مورد تحلیل قرار گرفت. از محاسبه میانگین و انحراف معیار، آزمون مجذور کای و آزمون زد برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره هوش هیجانی در دانشجویان برابر با 72/3 و انحراف استاندارد آن 364/0 بود. دانشجویانی که معدل دیپلم آن ها کمتر از 17 بود در مقایسه با دانشجویانی که معدل دیپلم حداقل 17 داشتند از میانگین نمره هوش هیجانی بالاتری برخوردار بودند (05/0p<). بین نمره هوش هیجانی با متغیرهای سن، جنس، شغل، محل سکونت، گذراندن دوره هوش هیجانی قبلی در سطح (05/0p<) ارتباط آماری معناداری دیده نشده است. نتیجه گیری: هوش هیجانی یکی از انواع هوش بوده و به اذعان دانشمندان می تواند باعث موفقیت بیشتر انسان در زندگی و کار شود. از آنجایی که این هوش قابل یادگیری و ارتقا در هر سن و جنسی می باشد لذا پیشنهاد می شود که آموزشی مناسب در این خصوص برای دانشجویان در نظر گرفته شود.